Living Lab: Ontwikkeling Innovaties

In het vak ‘Living Lab’ van de Master Vitality and Ageing van het LUMC werken studenten aan actuele vraagstukken rond gezondheid en welzijn bij ouderen. Docent Sandra van Dijk laat de studenten in zeer korte tijd – een pressure cooker – een innovatie bedenken voor een probleem. Dit jaar werkten de studenten aan vraagstukken van de gemeente Leiden en van een aantal seniorencoaches van Incluzio, zoals gebrek aan bewegen, ondervoeding en eenzaamheid. Drie studenten vertellen over het vak en hoe zij het vonden om aan een actueel vraagstuk te werken.

Contact met ouderen was een feestje
Voor Yvonne van der Bent was de “pressure cooker” een zeer leerzame ervaring. “In korte tijd leer je over veel fasen van het proces van innoveren en ook waar je allemaal rekening mee moet houden. Zeker alle stakeholders betrokken krijgen is veel moeilijker dan ik van tevoren had gedacht. Ik vond het gaaf dat de gemeente kwam met een probleem om op te lossen. Hierdoor voelde het ook echt als een relevant probleem en dat je niet zomaar iets doet voor een cijfer. Bovendien zijn we als team nu zelfs bezig met het implementeren en uitvoeren van onze innovatie! We willen een Honours College voor ouderen ontwikkelen, samen met een museum. Dat we zo nauw contact hadden met ouderen was echt een feestje. Ouderen denken zo creatief mee en zijn ongezouten in het geven van hun mening, waardoor ze een waardevolle partner zijn in de samenwerking.”

Aidan Ponjee-Dillon vond het vak erg druk, ook voor hem vatte de metafoor van de “pressure cooker” het gevoel goed samen. “Dat gezegd hebbende was het een leerzame manier om de verschillende stappen van projectimplementatie in korte tijd mee te krijgen. Met mijn team heb ik veel creativiteit genoten, wat een flinke uitstap was van opdrachten die ik bij mijn eerdere studie heb moeten doen. Ik was verbaasd over de mate waarin we “voor het echt” konden nadenken over een maatschappelijk vraagstuk, in ons geval ‘eenzaamheid’. We konden contact opnemen met vrijwilligersinstanties om meer inzicht in mogelijkheden te krijgen, wat het hele project veel relevanter maakte. Het samenwerken met ouderen was prettig. We hebben bijeenkomsten bedacht voor eenzame ouderen.”

Ageing suits
Hoe heeft Jonne Versluijs het vak ervaren? “Het eerste deel focust vooral op het vergaren van kennis omtrent verschillende maatschappelijke vraagstukken. In deel twee leren we hoe we deze kennis kunnen implementeren aan de hand van een innovatie die we met ouderen ontwikkelen. Het vak was leerzaam, omdat je nadenkt over problemen waar ouderen tegenaan lopen. In het dagelijks leven sta je er – als jong en vitaal persoon – niet bij stil hoeveel uitdagingen ouderen elke dag hebben. Door dit vak word je ertoe aangezet om hier wel over na te denken en je in te beelden hoe het is om ouder te zijn door gesprekken met ouderen, maar ook door het zelf te ervaren met ageing suits. Doordat je nadenkt over actuele maatschappelijke vraagstukken heb je het gevoel dat je meehelpt aan het oplossen van problemen waar ouderen echt tegen aanlopen, in mijn team was dat ‘ondervoeding’. Bij het ontwikkelen van onze innovatie – innovatieve kant-en-klaar maaltijden met voldoende voedingsstoffen – was het samenwerken met de ouderen van groot belang. Zij hielpen om onze innovatie ook echt werkend te maken in de zin van relevantie en hoe we het beste kunnen implementeren. Jonge mensen kunnen wel een ambitieuze innovatie bedenken, maar als ouderen daar helemaal niet op zitten te wachten zal het nooit een succes worden. Daarom is de samenwerking met de ouderen zo belangrijk; zij zijn onze beste raadgevers.”